-
1 χειροηθης
21) прирученный, ручной, смирный(κροκόδειλος Her.; πῶλος Xen.; λέων Diod.; χειριήθη τινὰ ποιεῖν ἑαυτῷ Dem.)
2) привыкший, освоившийся(τοῖς πόνοις Plut.)
χ. τῇ ὕβρει Luc. — привыкший сносить обиды3) привычный, обычныйτὰ φαινόμενα δεινὰ ποιεῖσθαι τῇ διανοίᾳ χειριήθη Plut. — освоиться с тем, что казалось страшным;
τὰ ὅπλα τοῖς σώμασιν ἐγένοντο χειροήθη καὴ κοῦφα Plut. — оружие становилось удобным и легким